Waargebeurd….
Dochter komt niet meer zo vaak bij papa, want dan mist ze mama zo.
Maar vandaag is het weer zover. Zijn dochter komt samen met haar broer.
Ze blijven allebei en nachtje slapen.
Helaas kwam het niet zover ….
Dochter kreeg al heel snel weer last van haar heimwee naar mama. Dochter is al 13 maar heeft wel wat lager IQ.
Vader ziet het onnodige kinderverdriet en besluit zijn dochter terug te laten gaan. …
Vader mailt het uiteraard aan de gezinsvoogd, want het is toch wel zorgelijk. De
gezinsvoogd schrijft terug dat vader er heel goed aan heeft gedaan om rekening met de gevoelens van zijn dochter te houden.
Okee… en nu…?
Nu gaat de gezinsvoogd toch wel aktie ondernemen zou je denken?
Want een kind van 13 wat vanwege heimwee niet een weekend bij papa kan zijn….
Dat is verre van gezond.
Gaat de gezinsvoogd niet kijken of er een loyaliteitsconflict is? Of dat het meisje teveel aan haar moeder hangt?
Wordt er niet gekeken of het kind wel voldoende zelfstandig opgroeit?
Waar blijven de criteria of ze leeftijdsadequaat reageert?
De bezoekregeling was al verminderd en dat is blijkbaar nog niet genoeg. Er is ook niets bij vader aan de hand, volgens de gezinsvoogd, dus daar zit het niet.
Hoe komt het dat jeugdzorg de ene keer veel te hard ingrijpt en de andere keer totaal niets doet?
Deze willekeur is toch verre van professioneel? Dat is toch niet werkbaar!
Hoe kunnen we dit verbeteren?
Hoe kunnen we hierin duidelijke criteria krijgen? En niet meer overgeleverd zijn aan de grillen van 1 persoon… Want daar komt het eigenlijk op neer.
Waarom beschermd jeugdzorg niet, zodra er een weigerende moeder in het spel is?
Wij snappen het echt niet… U wel?
GEZINszorg 
#1 door soulmates op 20/06/2018 - 09:40
Een herkenbaar verhaal, maar compleet onoplosbaar zolang jeugdzorg en de familierechters hun ogen niet los doen en juist meer strijd veroorzaken voor het kind, omdat zij zelf gericht zijn op de ouders i.p.v. op de kinderen, zoals het behoord. Zolang er een ouder, frustreert in de omgang, gezagsverplichtingen niet na leeft en niemand haar op de vingers tikt, is het onbegonnen werk, waar de kinderen en de andere ouder de dupe van worden. Hier kunnen we spreken van kindermishandeling en het overschrijden van het omgangsrecht, tevens misbruik van het gezag. Tot op heden, wordt dit niet gezien of opgelost door hulpverlening, waardoor de ontwikkeling van het kind in gevaar komt en zal blijven. Bij heimwee gevallen, is het mooi dat je aan je kind denkt en het terug brengt. Echter was het beter geweest om het te laten blijven en het te doorbreken, het kind moet immers ook in staat zijn, om het te accepteren en te zien, dat het bij vader net zo leuk is. Gemis mag er best zijn, dat is normaal, maar ik zou het oplossen in even een belletje doen, waarbij juist de andere ouder de input moet geven om te blijven bij papa. Dan spreken we van positieve samenwerking, wat het kind nodig heeft om haar angst te kunnen overwinnen.